The Pineapple Thief "It Leads to This"

 Link do recenzji

Infinite Spectrum

Infinite Spectrum powstał z tego co się dowiedziałem w Brooklynie około 2013 r. W zasadzie można sprawę postawić jasno - jeżeli ktoś lubi i dobrze zna dokonania Dream Theater, słuchając Infinite Spectrum uśmiechnie się pod nosem. Zespół czerpie bowiem garściami z ich dokonań, choć techniczną i kompozycyjną finezyjność zastępuje melodyjnością - co może się podobać albo i nie. 

Misguided (2012)

Haunter Of The Dark (2016)

Przykuł moją uwagę tematyką - Haunter of the Dark, to tytuł opowiadania Howarda P. Lovecrafta, a tracklista jednoznacznie wskazywała na koncept album związany z twórczością samotnika z Providence. Ponieważ kosztował na aukcji jakieś naprawdę mizerne grosze, stwierdziłem - czemu nie. Efektu wow nie było, ale cierpienia również nie.

Skład:

Will Severin – śpiew, 
Katie Pachnos – klawisze, 
Alex Raykin – gitara, 
Alex Repetti – bas, 
Greg Schwab – bębny. 

Płytę wydała wytwórnia Laser's Edge - dość porządnie na mój gust, booklet z testami jest bowiem dość atrakcyjny wizualnie.

Fury in the Slaugterhouse

 Nazwa zespołu Fury in the Slaughterhouse sugeruje jakiś ostry, metalowy odjazd, ale jeżeli byli tacy, którzy się tego spodziewali, pomylili się strasznie. Zespół zaliczany jest bowiem do post-grunge'u, co budzi moje wątpliwości, zważywszy że wydał pierwszą płytę w roku 1988, jednocześnie, a nawet sporo wcześniej niż ojcowie oryginalnego grunge'u, tacy jak Pearl Jam, Nirvana, czy Soungarden, więc trudno tu mówić o jakimś "post". Bardziej jednak chodzi o styl, więc jest to muzyka delikatniejsza, pozbawiona ostrego pazura, choć zachowująca stylistykę, która narodziła się w Seattle jak sądzę. Zespół powstał pod koniec lat 80., a największą popularność zyskał w 90. Miał być może szansę zostać czymś w rodzaju niemieckiego U2, albo R.E.M, ale tak się nie stało, dziś płyty z drugiego obiegu krążą w śmiesznie niskich cenach i czasem dokupuje sobie jakąś, żeby rozłożyć opłatę za przesyłkę na płyty.

Fury in the Slaughterhouse (1988)

Jau! (1990)

Hook a Hey (1991)

Pure Live! (1992)

Mono (1992)

Mono to piąta płyta, nagrana w roku 1992, czyli w latach, które uważam za ostatnie tak bardzo muzycznie atrakcyjne, bo druga połowa najntisów przyniosła już zupełnie co innego. Chyba też pierwsza, która wypełniła się hitami. Zawsze lubiłem zwłaszcza ten:

Może ten narkotyczny dźwięk gitary na mnie tak działa? Nie wiem, bo piosenka tak naprawdę jest dobra, ale bez efektu wow. O wiele bardziej mnie interesowały jej słowa, począwszy od tytułu: Każde pokolenie cierpi na swoją własną chorobę.

And someone said live fast die young / Ktoś powiedział, żyj szybko umrzyj młodo

But the time runs always faster son / Lecz czas mój synu, zawsze biegnie szybciej

Nie lubię bawić się w rymowanie, jeżeli kiedyś czułem jakąś wenę, to utleniła się i wyparowała. Ale jeszcze fragmencik pozwalam sobie przetłumaczyć.

Jestem chyba za młody by umierać 

Kochać dziewczynę i zaraz się pożegnać

Zmieniać kobiety jak bieliznę

Ciał używać bezmyślnie

Miłość mija, a to co zostaje ci

To słodki zapach seksu i krwi

skład:

Kai-Uwe Wingenfelder – wokal
Thorsten Wingenfelder – gitara
Chirstof Stein – gitara, backing vocals
Hannes Schäfer – bas
Gero Drnek – klawisze, gitara, backing vocals
Rainer Schumann – perkusja (oprócz 4)

1995 - The Hearing and the Sense of Balance

1997 - Brilliant Thieves

1998 - Nowhere...fast!

1998 - Super Fury (The Best of Fury In The Slaughterhouse)

2000 - Home Inside

2002 - The Color Fury

2002 - Monochrome (Live)

2004 - Nimby

2005 - F.I.T.S. (remastered)

2005 - Jau! (remastered)

2005 - Acoustic Grand Cru Classe

Double Action

Niemiecki zespół, powstały w roku 1990. Pierwotna nazwa  brzmiała Mephisto. Jego biografia jest nader skromna - supportował inne, znane co prawda zespoły heavy-metalowe, do promocji drugiego albumu przyłożył swą rękę bardzo znany muzyk niemiecki muzyk Udo Dirkschneider. 

Fireproof  (1998)

1. Welcome to charon    4:23

2. Run    4:59

3. Fire in the sky    5:23

4. Fallen angels    6:26

5. Harmless game    4:43

6. Take me back   7:48

7. Jack the ripper    9:18

8. Raising hell   4:41

9. No man('s) land   5:19

10. Never give it up    3:46

Sokaris (2002)

Muzykę można określić jako lżejszą odmianę heavy-metalu, wzorowaną na wszystkich możliwych zespołach tego typu. Mamy więc chwytliwe gitarowe solówki i melodyjne refreny. Dla zasady również utwory spokojne balladowe. 

Skład:

Ronnie Pilgrim: wokal

Claus Johannsohn: gitary

Marcus Forstbauer: gitary

Matze Hörold: bas

Andy Korte: perkusja

1. Awakeining of sokaris  2:46

2. Sokaris  3:32

3. Hard days  4:01

4. Bloody sights  3:49

5. Hot stuff  3:12

6. Take my hand  (Part I)  3:24

7. Take my hand  (Part II)  4:20

8. Revelation  6:04

9. Burning nights  5:00

10. Another life  5:14

11. Old sparky  3:49

12. Rats  3:45

13. I want out  5:44

14. Another life  (Radio version)  3:48

Charly Sahona

Naked Thoughts From A Silent Chaos (2010)

Solowy projekt gitarzysty grupy Venturia. Jest to w zasadzie typowy zespół grający metal progresywny, który wydał jak dotąd jedną płytę w 2010 roku. Oczywiście jest to już okres, w którym ciężko wytyczyć nowy trend w tego typu muzyce, zatem muzyka Sahony również budzi liczne skojarzenia, ale na krążku zastajemy garść udanych i melodyjnych kompozycji, i nieco senny, delikatny wokal, któremu towarzyszy chwilami dość drapieżna gitara, o dość urozmaiconym brzmieniu w solówkach, oraz równie ciekawe  partie klawiszy. 

skład:

Charly Sahona - wokal, gitara, klawisze

Diego Rapacchietti - perkusja

Thomas James Portel - bas

utwory w wersji podstawowej:

1. Relieved.

2. Raise the Shadow.

3. Away From Our Sins.

4. Forgotten Past.

5. River of Lies.

6. Living In A Dream Is Not Right.

7. It Will Fly Away.

8. All That Can't Be Said.

Monumentum

Włoski zespół założony w Mediolanie przez dwóch muzyków - Roberto Mammarellę i Anthony'ego Dumana. Dość chyba niefortunny, bo od założenia w 1987 do wydania płyty w 1995 minął szmat czasu. W dwa lata po wydaniu drugiej płyty panowie podziękowali.

 In Absentia Christi (1995)

Nie słuchałem.

Ad Nauseam (2002)

Jak się poszpera, to na muzykę, którą tu podają jest pewnie jakaś nazwa, typu dark cośtam. Faktycznie jest na tym albumie sporo mroku. Natomiast ciekawa jest również warstwa tekstowa, nie wiem, czy wokalista oprócz angielskiego posługuje się włoskim, czy łaciną, ale efekt jest niezły. Kompozycje natomiast są faktycznie monumentalne, co w połączeniu z nieco melancholijnym wokalem nasuwa skojarzenia z gotykiem. 

Skład:

Roberto Mammarella - gitara
Andrea Bellucci - wokal, drum programming
Andrea Stefanelli - wokal
Daniele Bovo - gitara, pianino
Diego Danelli - giatara basowa
Elisa Carrera - perkusja
Alis Francesca Bos - wokal

Utwory:

1. Last Call For Life (6:40)
2. Angor Vacui (3:03)
3. Distance (4:33)
4. A Tainted Retrospective (5:17)
5. Perche Il Mio Amore (4:39)
6. Numana (5:05)
7. No Redemption (4:55)
8. I Stand Nowhere (4:37)
9. Reaping For Abel (3:27)

10. Under Monochrome Rainbow (7:34)

Mark Shelton

Obsidian Dreams (2015)

Mark "The Shark" Shelton (1957–2018) najbardziej znany z występów w kanadyjskiej grupie Manilla Road, działającej od 1977 roku. Zmarł w Niemczech w dzień po koncercie na Headbangers Open Air Festival.

Zapewne niespodzianka dla fanów - album od początku do końca akustyczny. 9 nastrojowych numerów, do których słuchania trzeba mieć nastawienie, albo jego brak. Należy też zapomnieć o wszystkim, do czego Shelton przyzwyczaił fanów podczas występów z Manilla Road. Zresztą większość z nich usnęłaby po drugim kawałku, nie dosłuchawszy płyty do końca. Nie oszukujmy się - nie jest nadzwyczaj urozmaicona. Z drugiej strony - większość wokalistów rockowych drących japę, wysiada w wolnych kawałkach. Shelton miał jednak ponadprzeciętną skalę głosu - a akustyczny album jest tego dowodem.

skład:

Mark "The Shark" Shelton - wokal, gitara akustyczna, klawisze

Andrew Coss - gitara basowa.

Stacy Shelton - wokal

Ed Macy Jr. - perkusja

Scott Peters - perkusja 

Carl Stuckey - perkusja

utwory:

1. Blood Upon The Snow 4:58

2. Obsidian Dreams 4:11

3. Burned 4:21

4. Falling Off The World 5:30

5. Love Is Cruel 5:25

6. Waiting In The Wings 6:17

7. Tree Of Life 7:27

8. Into The Light 5:19

9. Brave New World 3:51